در این مقاله، روش سنتزی دو مرحله ای برای تهیه یک پایدارکننده امولسیونی جدید با نام پلی (ریسینولئیک اسید-b- اتیلن گلیکول-b- ریسینولئیک اسید) با وزن مولکولی 7000 ارایه شده است. در مرحله اول، اولیگو ریسینولئیک اسید با میانگین وزن مولکولی 1800 g/mol با بازده 70 درصد سنتز شد. در مرحله دوم، کوپلیمر مورد نظر از واکنش 2 mol اولیگومر با 1 mol پلی اتیلن گلیکول به دست آمد. افزون بر سنتز کوپلیمر، قدرت پایدارکنندگی آن در امولسیونی از آب در روغن مطالعه شد. برای تهیه امولسیون، ابتدا کوپلیمر در دمای 45oC در روغن حل و سپس به تدریج محلول نمک در آب (1 M) به آن اضافه شد. قطره های روغن در این مخلوط شیری رنگ با استفاده از دستگاه فراصوت به مدت 5s به قطره های ریزتری تبدیل شدند. در این شرایط فرمول بندی پایدار به دست آمد. با مطالعه فیلم نازکی از امولسیون پایدار (حاصل از تزریق 0.1 L امولسیون) و شمارش ذرات به وسیله میکروسکوپ نوری (80 قطره) تخمینی از قطر متوسط ذرات (1.8 m) و کسر حجمی آنها (f=0.32) به دست آمد. از این کوپلیمر می توان در صنایع حفاری نفت به عنوان پایدارکننده گل امولسیونی برگشتی و در صنایع غذایی یا صنایع آرایشی به عنوان غلیظ کننده استفاده کرد.

کرچک (Ricinus communis L. ) از مهم ترین گیاهان زراعی با ارزش است که در صنایع داروسازی، آرایشی و صنعت کاربرد فراوان دارد. به منظور بررسی اثرات تداخلی تاج خروس (Amaranthus retroflexus L. ) بر عملکرد، درصد روغن و ترکیب اسیدهای چرب گیاه کرچک آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک-های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی (ارومیه) در سال 1392 اجرا شد. عامل اول شامل تراکم های 3، 4، 5 و 6 بوته در متر مربع کرچک و عامل دوم تراکم های صفر، 5، 10 و 15 بوته در متر مربع تاج خروس بود. نتایج نشان داد عملکرد روغن کرچک تحت تأثیر تراکم های کرچک، تاج خروس و اثر متقابل آن ها قرار گرفت، ولی ترکیب اسیدهای چرب روغن کرچک فقط تحت تأثیر معنی دار تراکم های تاج خروس بودند. با توجه به نتایج به دست آمده با افزایش تراکم تاج خروس کاهش 38-20 درصدی در عملکرد دانه، 39 درصدی در عملکرد روغن کرچک نسبت به کشت خالص (بدون علف هرز) مشاهده شد. با توجه به ویژگی های منحصر به فرد روغن کرچک که ناشی از ریسینولئیک اسید است با افزایش تراکم تاج خروس، این اسید چرب تا 19 درصد کاهش و پالمتیک اسید (74 درصد) و استئاریک اسید ( 108 درصد)، لینولئیک اسید (12 درصد) و اولئیک اسید (64 درصد) در مقایسه با کشت خالص کرچک افزایش یافت. به طورکلی، نتایج نشان داد علف هرز تاج خروس وحشی در تراکم های 10 و 15 بوته در مترمربع علاوه بر کاهش عملکرد دانه و روغن با تغییر در ترکیب اسیدهای چرب باعث کاهش کیفی روغن کرچک نیز می شود.

کرچک (Ricinus communis L.) یکی از گیاهان دارویی مورد استفاده در صنایع داروسازی، آرایشی و بهداشتی کشورهای توسعه یافته است. روغن استخراجی از این گیاه از با ارزش ترین مواد مسهل و ملین در پزشکی است. همچنین از روغن آن به عنوان سوخت بیودیزل استفاده می شود. در این تحقیق کمیت، کیفیت و خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن کرچک وحشی و مقایسه آن با رقم زراعی در منطقه بروجرد مورد مطالعه قرار گرفته است. در نمونه های آنالیز شده محتوای روغن 61.7-49 درصد (وزنی/وزنی)، عدد یدی 85-68 (بر حسب گرم ید مصرفی به ازای 100 گرم)، عدد اسیدی 0.90-0.36 (برحسب درصد اولئیک اسید)، ضریب شکست 1.4779-1.4771، اسیدیته 4.5-1.9 (برحسب میلی گرم سود مصرفی به ازای هر گرم روغن) و خاکستر 3.6-1.78 درصد تعیین گردید. مقدار ریسینولئیک اسید نمونه های روغن (وزنی/وزنی 90.4-86.1%) نیز به روش گاز کروماتوگرافی محاسبه گردید. مقدار روغن کرچک ارقام مورد بررسی از نظر تمامی صفات در سطح 5% اختلاف معنی دار نشان دادند. از لحاظ محتوای روغن، رقم 1161 (همدان) دارای بیشترین عملکرد بود. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده، چنانچه هدف از کاشت این گیاه بالاترین عملکرد اقتصادی باشد ژنوتیپ های وحشی عملکرد بالاتری دارند و ژنوتیپ 1161 را می توان برای منطقه بروجرد توصیه نمود. این تحقیق اولین گزارش از بررسی محتوای روغن و خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن استخراجی از دانه های کرچک وحشی جمع آوری شده در ایران و کشت شده در بروجرد و مقایسه آن ها با رقم زراعی است.

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد، درصد روغن و ترکیب اسیدهای چرب گیاه دارویی کرچک، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس در سال  1389به سه تکرار انجام شد. گیاهان در شش تاریخ کاشت 15 و30  فروردین، 15 و 30 اردیبهشت، 15 و 30 خرداد ماه کشت شدند. نتایج نشان داد که تاریخ کاشت تاثیر معنی داری بر خصوصیات ریخت شناسی و عملکردی گیاه دارویی کرچک دارد. بیشترین عملکرد دانه (1590.67 کیلوگرم در هکتار) و روغن (774.43 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت 15 فروردین حاصل شد و با تاخیر در زمان کاشت، به طور معنی داری از میزان عملکرد دانه و روغن کاسته شد. در این مطالعه، وجود 15 اسید چرب در روغن کرچک مشخص شد که بیشترین اسید چرب، اسید ریسینولئیک بود. نتایج نشان داد ترکیب اسیدهای چرب روغن کرچک به طور معنی داری تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده، برای حصول عملکرد بالا روغن در گیاه کرچک، تاریخ کاشت 15 فروردین برای منطقه مورد مطالعه و مناطق مشابه، با تکرار آزمایش قابل توصیه است.

روغن کرچک به دلیل خصوصیات فیزیکوشیمیایی منحصر به فرد آن، کاربردهای متعددی در صنایع دارویی، شیمیایی، بهداشتی، بیودیزل و اخیرا در صنایع غذایی دارد. عوامل متعددی ممکن است در طی رشد و نمو گیاه و همچنین طی دوره نگهداری و فرآوری بر ویژگی های روغن کرچک تاثیر بگذارند. این تحقیق به منظور بررسی محتوای روغن و خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن کرچک تحت تاثیر تاریخ های مختلف کشت در شرایط آب و هوایی تهران انجام گرفت. طبق نتایج، بیشترین عملکرد دانه (1590.67 کیلوگرم در هکتار) و روغن (774.43 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت 15 فروردین حاصل شد که تفاوت معنی داری با سایر تاریخ های کاشت داشت. در نمونه های آنالیز شده محتوای روغن (49.67 - 34.45 درصد)، رطوبت (2.12 - 0.97 درصد)، ضریب شکست (1.473 - 1.470)، میزان کلروفیل (0.26 - 0.40 mg Pheophytin/kg Oil)، عدد اسیدی (0.28 - 0.62 mg NaOH/g Oil)، عدد پروکسید (0 meq O2/Kg Oil)، عدد صابونی (165.62 - 181.34 mg KOH/g Oil) و عدد یدی (82.43 - 89.22 g I2/100 g Oil) بودند. روغن کرچک حاصل از تاریخ های مختلف کشت از لحاظ میزان رطوبت، کلروفیل، عدد اسیدی در سطح (p<0.05) و عدد صابونی در سطح (p<0.01) اختلاف معنی داری را نشان دادند اما از لحاظ میزان روغن، ضریب شکست، عدد یدی و پروکسید در سطح (p>0.05) دارای اختلاف معنی داری نبودند. نتایج حاصل از تجزیه اسیدهای چرب توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) نشان داد که ترکیب اسیدهای چرب روغن کرچک، تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفت و ریسینولئیک اسید (%77.40 - 80.63) عمده ترین اسید چرب شناخته شده روغن بود. بر اساس نتایج این تحقیق، روغن حاصل از تاریخ کشت 15 فروردین ماه از کمیت و کیفیت بیشتری برخوردار بود.

لاکتون ها به دلیل عطر و طعم خاص خود در صنایع غذایی به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. گاما دکالاکتون رایحه هلومانند بسیار متمایزی دارد و مهمترین لاکتون در صنایع غذایی است. سویه های طبیعی مخمر یارروویا لیپولیتیکا قادر به تبدیل زیستی روغن دانه کرچک و اسید ریسینولییک (جزء اصلی تشکیل دهنده روغن دانه کرچک) به گامادکالاکتون هستند. هدف پژوهش حاضر بهینه سازی تولید گامادکالاکتون به روش تاگوچی با سویه جهش یافته U6مخمر یارروویالیپولیتیکا است. این سویه قادر به تولید لیپاز تا ده برابر سویه طبیعی است. روش طراحی آزمایش تاگوچی برای بهینه سازی چهار عامل منبع کربن، پپتون، عصاره مخمر و pHشامل 16 آرایه آزمایشی به کار رفت. بهینه ترین مقدار برای روغن کرچک، پپتون، عصاره مخمر و pHبه ترتیب برابر با 40، 9، 6 و 6 به دست آمد. در این شرایط، مقدار گاما-دکالاکتون تولیدی به طور میانگین 100 میلی گرم در لیتر بود که نسبت به شرایط غیربهینه 15 درصد افزایش تولید نشان داد. بر اساس نتایج به دست آمده، روش طراحی آزمایش تاگوچی به خوبی قادر به بهینه سازی تولید گاما-دکالاکتون توسط سویه جهش یافته U6مخمر یارروویا لیپولیتیکا است. نتایج این پژوهش، پتانسیل مناسب این سویه را برای مطالعات بیشتر و تولید گاما-دکالاکتون در مقیاس صنعتی آشکار کرد.

کرچک (Ricinus communis L.) یکی از گیاهان دارویی مورد استفاده در صنایع داروسازی، آرایشی و بهداشتی کشورهای توسعه یافته است. روغن بدست آمده از دانه های این گیاه جزو باارزش ترین مواد با اثر مسهل و ملین در پزشکی می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر هفت ناحیه مختلف کشت بر میزان روغن و ترکیب اسیدهای چرب آن و امکان افزایش کمیت و کیفیت روغن کرچک بود. نتایج نشان داد که تغییر ناحیه کاشت، اثر معنی داری بر میزان روغن و ترکیب اسیدهای چرب کرچک داشته و بین اقلیم های مختلف نیز تفاوت معنی داری در سطح احتمال 1% وجود دارد. بیشترین میزان روغن از غرب تهران (52%) و مرند (51%) گزارش شدند. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه اسیدهای چرب در دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC)، هشت اسید چرب عمده در بذر گیاه کرچک مشاهده شد. ریسینولئیک اسید (18:1D9c - 12OH) عمده ترین اسید چرب (85.72% %88.94 تا) در روغن کرچک بود. بیشترین میزان ریسینولئیک اسید از منطقه ارومیه 88.94)%) و کمترین آن از منطقه شبستر (85.72 %) گزارش شد. سایر اسیدهای چرب شناسایی شده در مناطق مختلف، شامل لینولئیک اسید (2.25% تا 4.73%)، پالمتیک اسید (0.9%  تا 2.13%)، اولئیک اسید (3.05% تا 4.22%)، استئاریک اسید (0.55% تا 1.54%)، لینولنیک اسید (1.35% تا 2.88%)، دی هیدروکسی استئاریک اسید (0.51% تا 0.85%) و ایکوزانوئیک اسید (0.86%) بودند. بنابراین نتایج این مطالعه نشان داد که میزان روغن و ترکیب اسیدهای چرب روغن کرچک تحت تاثیر آب و هوای محل کشت قرار داشت.

هدف از این پژوهش بررسی اثر کیتوزان، تیمول و اتمسفر تغییر یافته بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی خربزه تازه برش خورده بود. بدین منظور، برش های خربزه در محلول حاوی درصدهای مختلف کیتوزان (صفر، 1 و 2%) و تیمول (صفر، 25/0 و 5/0%) به مدت 2 دقیقه غوطه ور شدند. برش های تازه میوه پس از پوشش دهی و حذف محلول های اضافی و نمونه شاهد (پوشش داده نشده) در اتمسفر تغییریافته (10% دی اکسید کربن) و اتمسفر طبیعی بسته بندی و به مدت 8 روز در دمایC ͦͦ 4 نگهداری شدند. نتایج بیانگر افزایش میزان دی اکسید کربن و کاهش اکسیژن در بسته بندی تحت اتمسفر اصلاح شده و اتمسفر طبیعی همگام با افزایش دوره ماندگاری بود. اما در نمونه های پوشش دهی شده با کیتوزان و تیمول شدت کاهش اکسیژن و افزایش دی اکسیدکربن کمتر از نمونة شاهد بود. در پایان 8 روز نگهداری، افت وزنی در نمونه های پوشش دهی شده با کیتوزان و تیمول و نگهداری شده تحت اتمسفر تغییر یافته بسیار کمتراز نمونه شاهد بود (34/0% در مقایسه با 60/13%). افزایش غلظت کیتوزان و بسته بندی تحت اتمسفر تغییر یافته سبب افزایش حفظ میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، اسید اسکوربیک و سفتی بافت برش های خربزه شد، اما افزایش غلظت تیمول تاثیر معنی داری بر این ویژگی های کیفی نداشت. شاخص-های رنگی میزان سبزی- قرمزی (a*)، میزان آبی- زردی (b*)، میزان روشنایی (L*) و شاخص قهوه ای شدن (BI) نیز تحت تاثیر نوع بسته بندی و غلظت کیتوزان قرار گرفتند، اما، تیمار با تیمول بر شاخص های رنگی برش خربزه تاثیر معنی داری نداشت. اثر متقابل غلظت کیتوزان و غلظت اسانس نشان داد که برش های خربزه تیمار شده با غلظت 1% کیتوزان و غلظت های 25/0 و 5/0% تیمول دارای کمترین میزان بار میکروبی بودند. پوشش دهی با کیتوزان و تیمول و هم چنین نوع بسته بندی بر همه صفات حسی برش های خربزه (تاثیر معنی داری داشت (05/0 P<)؛ و ارزیابان در پذیرش کلی، غلظت 1%کیتوزان را بر غلظت 2% ترجیح دادند.

اسید فسفریک در صنایع غذایی و دارویی کاربردهای فراوانی دارد، اما اسید فسفریک تهیه شده به روش فرایند تر، که معمولترین روش تولید آن در جهان است ناخالصیهای زیادی دارد. به همین دلیل برای تولید اسید فسفریک خوراکی باید آن را خالص کرد. خالص سازی اسید فسفریک خوراکی از یونهای سمی و فلزات سنگینتر اهمیت ویژه ای دارد. برای خالص سازی باید مراحل لخته سازی، شفاف سازی، رنگ بری، رسوب گیری با سولفات، صاف کردنهای پی درپی، استخراج با حلال و مبادله یون انجام شود. در این پژوهش در لخته سازی از پلی اکریل اسیدها و رزینهای پلی اکریلونیتریل و برای شفاف سازی از روش برینش استفاده شد. برای رنگبری کربن فعال و برای رسوب دادن فلزات ارسنیک، آهن و آلومینیوم به ترتیب مس به صورت ارسنید مس و اسید استیک گلاسیال به کار رفت. حذف فلوئور با افزایش نمکهای سدیم و پتاسیم در محلول گرم و حذف سولفات به کمک نمک باریم انجام شد و در استخراج با حلال از حلال گزینشی، تری n بوتیل فسفات استفاده شد.